3652
Lycië (900 - 600 v. Chr.)
|
3652 |
Lycië (900 - 600 v. Chr.) |
|
 Anatolië (900 - 700 v. Chr.) |
 |
Lycië lag aan de zuidwestelijke kust van Turkije. Lycië is een bergachtig en dicht bebost gebied . Het grenst in het noordwesten aan Carië, Pisidië in het noordoosten en Pamphylië in het oosten.
In de Oudheid werd de regio bewoond door een eigen cultuurvolk, de Lyciërs. De taal die het dichtst het Lycisch benadert was het Luvisch of Luwisch, dat in Anatolië werd gesproken in het 2e en 1e millennium v.Chr. Het Luwisch was een Indo-germaanse taal en zou er mogelijk de directe vooroudertaal van zijn. De Luwiërs hadden zich in het 2e millennium v. Chr. in westelijk Klein-Azië gevestigd en er enkele belangrijke stadsstaten gesticht, waaronder Arzawa, Troje Vl (± 1900 - ± 1275 v. Chr.) en Troje Vll (het beroemde Troje van Homerus). De belangrijkste steden van historische Lycië waren Xanthos, Letoon, Limyra, Patara, Myra, Olympos/Chimaera en Phaselis. |
 |
Lycische rotsgraven bij Kaunos
Heel bijzonder in Lycische grafarchitectuur zijn de zogeheten 'pijlergraven'. Losse, uit een stuk gehouwen pijlers met een grafkamer uitgehouwen aan de top. Een forse steen dekt die ruimte af. Sommige van de graven zijn voorzien van inscripties en reliëfs. Grafschriften die iets vertellen over het roemrijke verleden van de verstorvene. De 'grafhuizen' zijn rustplaatsen aangelegd in de vorm van een huis met uitstekende balken aan de buitenzijden. |
 |
Boven: Lydische grafheuvels
Phrygië De hoofdstad van het Phrygische rijk dat in de 8e eeuw v. Chr. in Centraal Anatolië was ontstaan, was Gordion. Het was een zwaar versterkte stad. links: kaart van het koninkrijk Phrygië laatst bijgewerkt: 08-09-08 |
