Renaissance: Kunst en cultuur in Europa: 1400 - 1500); Middeleeuwse literatuur

Klik hier voor het frame van de pagina

In de 15e eeuw gingen de ontwikkelde burgers zich bezighouden met het schrijven van gedichten en toneelstukken. Vaak werden zij lid van een Rederijkerskamer. Deze Rederijkerskamers organiseerden "landjuwelen" waar de Kamers uit verschillende steden met elkaar wedijverden. Daaraan danken het stuk "Mariken van Nieumeghen. Kenmerkend voor de rederijkers waren de "moraliteiten", waarin allerlei menselijke eigenschappen zijn voorgesteld als menselijke personen en een soort preek uitbeelden (Elckerlyc, eind 15e eeuw) 

Kenmerkend voor de renaissanceliteratuur was enerzijds het teruggrijpen op klassieke genres als ode, epos en herdersliteratuur en op de toneelstukken van m.n. Terentius, Plautus en Seneca; anderzijds het propageren van het gebruik van de volkstaal als literaire taal in plaats van het Latijn, hetgeen een uiting was van het nieuwe nationale zelfbewustzijn. Grote invloed op de West-Europese literatuur heeft Petrarca (14e eeuw) gehad. Hij hanteerde als eerste de sonnetvorm in zijn gedichten. Tot de grootste schrijvers van de Renaissance behoorden in Italië Petrarca, Dante, Boccaccio en Ariosto, in Frankrijk de Pléiade-dichters, in Engeland Shakespeare en Spenser, in Spanje Cervantes, in de Nederlanden Van der Noot, P.C. Hooft, Jacob Cats, Constantijn Huygens, Bredero en Joost van den Vondel. Bij de laatste wordt de overgang naar de barok voelbaar.

Gemaakt: 10-12-04