5081

Riddertoernooien

800 jaar geleden begonnen de ridders ook toernooien te houden, om te laten zien wat ze konden en om indruk te maken op de vrouwen. In het begin waren het van die ruwe massagevechten (een mêlee), maar naderhand werden er allerlei regels gemaakt en werden het echte wedstrijden. Er werden grote toernooien georganiseerd in allerlei steden. En eens per jaar was er ook een groot landelijk toernooi, waar de beste en beruchtste ridders naar toe kwamen. Er was altijd veel publiek en aan het begin van zo'n toernooi werden meestal eerst de helmen van de deelnemers aan de edelvrouwen getoond. Als een ridder zich niet ridderlijk had gedragen werd zijn helm aangewezen door de edelvrouwen en mocht hij niet verder meer deelnemen aan de feestelijkheden. Voor het toernooi werden hele tribunes gebouwd en alles werd versierd met vaandels schilden en vlaggen. Bij zo'n toernooi kon een jonge ridder zijn kracht meten en bekend worden tegenover een andere ridder. 
Er werden tweegevechten, het steekspel en gevechten met meerdere ridders tegelijk gehouden. Bij het tweegevecht werden twee ridders tegenover elkaar gezet en moesten ze te voet met zwaard (vaak werden er ook andere wapens gebruikt) en schild tegen elkaar vechten. Ze staken elkaar niet dood want dat mocht niet. Het was tenslotte een toernooi. Er raakten wel vaak ridders gewond en heel af en toe werd er een ridder gedood. Maar je had gewonnen als je je tegenstander zo in een positie bracht dat hij dood was als je hem wel mocht doden. Dan had je nog de gevechten met meerdere ridders. De ene keer werden ze in teams ingedeeld en de andere keer was het ieder voor zich. Dan was er nog het steekspel. Dit was het populairste gevecht van het hele toernooi. Twee ridders reden met een lange langs op een paard op elkaar af en moesten elkaar van het paard af stoten. Hierbij vielen altijd veel gewonden en zelfs wel eens doden. Omdat de klap van de lans zo hard aankwam. Als een ridder op de grond was gevallen ging het gevecht verder op de grond. Vaak was het ook zo dat een ridder voor elke gebroken lans punten kreeg. Met het toernooi waren allemaal prijzen te verdienen. Uiteenlopend van mooie harnassen, schilden en wapens tot grote zakken goud. Veel edelvrouwen sloegen tijdens een toernooi een knappe ridder aan de haak.
In de riddertoernooien waren de ridders geen vijanden van elkaar. Het ging om de eer. De winnaar kreeg een prijs, bijvoorbeeld een fraaie wapenuitrusting of goud.

Bij een toernooi ging het er vaak feestelijk aan toe. Het wedstrijdterrein was versierd met vlaggen en wapenschilden. Er waren tribunes voor het publiek en er werd gewed wie er zou winnen.

laatst bijgewerkt: 04-07-04

colofon