1136

Peru (500 v. Chr. - 300 n. Chr. )
-1000 -900 -800 -700 -600 -500 -400 -300 -200 -100 1 100 200 300 400 500 600 700 800 900 1000 1100 1200 1300 1400 1500 1600 1700 1800 1900 2000
Omstreeks 500 v. Chr. maakte de Chavin-cultuur plaats voor verschillende plaatselijke beschavingen. 

In de 1e eeuw v. Chr. bracht de Paracas-beschaving prachtig weefwerk en ingewikkelde offergaven voor de doden voort.

De Paracas-cultuur, die vanaf 800 v. Chr. tot 200 n. Chr. bestaan heeft, kende twee grote cultuurperiodes: de Cavernasperiode (Cavernascultuur) (500-100 v. Chr.) en de Necropolisperiode (Necropoliscultuur) (200 v. Chr.-200 n. Chr.). Ze waren heel vaardig in het weven (linnen en katoen) alsook in het vervaardigden van keramiek. Ze verrichte ook een vervorming van de schedel (in de hoogte) met een esthetisch doel en voerde rituele schedeloperaties uit.

 

De bevolking van de Cavernascultuur ( 500 tot 100 v.Chr.) begroeven de doden in spelonken. Deze werden met al hun bezittingen in geborduurde of beschilderde mantels gewikkeld en in flesvormige schachtgraven gezet.

Mummie, Paracas cultuur, Museum of Anthropology
and Archaeology, Lima, Peru

De Necropoliscultuur (200 v. Chr. - 200 n. Chr.) werd gekenmerkt door de begraving van doden onder de huizen. De necropolis waarnaar deze periode genoemd was een grote necropool aan de kust van Paracas, met een grote hoeveelheid grote ondergrondse begraafkamers waarin wel veertig mummies konden. Deze mummies werden met een koord bijeengehouden en vervolgens gewikkeld in enorm complexe, sierlijke en fijn geweven stoffen die beschouwd worden als de fijnste textielen van pre-Colombiaanse Andesbeschavingen. Men verondersteld dat één zo'n groot onderaardse grafkamer tot een specifieke familie of clan behoorde. Omdat ze in de dalen van Nazca gevestigd was, wordt de Paracas-cultuur als voorloper van de  Nazcacultuur genoemd waarin ze vermoedelijk ook opging. 
Belangrijke restanten van de necropoliscultuur zijn te vinden in Chauchilla, een archeologische site nabij Nazca. Er zijn verschillende graven met mummies blootgelegd. Grafrovers zijn de archeologen echter voor geweest en hebben alle waardevolle grafgiften ontvreemd. Alleen door hun oneerbiedige en misdadige speurtocht naar goud en sieraden zijn de stoffelijke resten uit de graven aan het daglicht gekomen. De rust van de doden is voor altijd voorbij en volgens het geloof van de vroege Nazca's daarmee ook de wedergeboorte van de gestorvene. Die kon alleen dan plaatsvinden als het hele lichaam in stand bleef. Bovendien moest een priester de ingewanden uit het lijk halen, het lichaam mummificeren en kostbare doeken en sierraden bij de dode leggen.

Bronnen: Paracas - Wikipedia; Paracascultuur - Wikipedia

De Nazca volkeren aan Peru's zuidkust zetten de tradities van de Paracasweefkunst voort, doorkruisen de woestijn met geheimzinnige bedoelingen en maken veelkleurig aardewerk. 

laatst bijgewerkt: 03-04-03

colofon